Filozofia Uku #1

Znamy już zatem historię Uku. Zanim przejdziemy do jego konstrukcji i daleszego studiowania sztuki gry na tym szlachetnym instrumencie małe słowo zachęty od waszego drogiego nauczyciela (mnie ;) będe to robił często więc radzę się przyzwyczajać :)). Pewnie wielu z was, którzy już polubili sympatyczną gitarkę zadaje sobie teraz pytanie - skąd mam wiedzieć że nadaję się do tego instrumentu? Aby ułatwić decyzję (wiem jak sprzeczne uczucia targają człowiekiem przed zakupem czegoś powyżej 100 złotych a niestety na taki co najmniej wydatek trzeba się przygotować, co i tak jest niczym w porównaniu z najgorszą nawet gitarą) podaję mały quiz na tak lub nie:

1. Czy masz ochote szpanować innym posiadaniem wyjątkowego instrumentu?
2. Czy kiedykolwiek naszła cię ochota pobrzdąkać na czymś w leniwe popołudnie?
3. Czy chcesz kupić dzieciakowi instrument i nie martwic się że rzuci w kąt powiedzmy 2000 zł?
4. Lubisz koszule w kwiaty?
5. Lubisz morze, plażę i słońce?
6. Jesteś gitarzystą, ale chciałbyś zabierać ze sobą swoją gitarę do naprawdę ciasnych pomieszczeń, lub gdzieś gdzie martwiłbyś się o jej uszkodzenie?
7. Słoń ci na ucho nadepnął i naprawdę... NAPRAWDĘ na niczym nie umiesz grać, nie umiałeś grać a z muzyki miałeś zawsze dwóję na szynach, a mimo wszystko pragniesz grać na ukulele?

jeśli na KTÓREKOLWIEK pytanie odpowiedziałeś twierdząco, jesteś materiałem na co najmniej przeciętnego ukistę ;) Wystarczy faktycznie tylko chcieć. Według rankingu eHow (2005) szeregującego najłatwiejsze w opanowaniu instrumenty ukulele zajęło 2 miejsce ustępując jedynie fletowi prostemu (czy to jeszcze gwizdek czy już flet? :)). Trzeba być poważnie chorym żeby nie poradzić sobie z ukulele. Jego łatwość niczego nie ujmuje możliwościom. Można oczywiście zatrzymać się na poziomie maszynki do chwytów, ale stopniowe polepszanie swojego warsztatu daje z czasem łatwo słyszalne efekty.